در اکثر نوشته های این تارنما ابتدا توضیحات علمی آیه و سپس خود آیه درج می شود،در این نوشتار به دلیل دو پهلو بودن آیه و اشاره داشتن آیه به دو مساله علمی،ابتدا خود آیه و داستان حضرت یوسف برسی می شود.
در داستان حضرت یوسف بعد از اینکه یوسف توسط برادرانش به چاه افکنده شده،پدر حضرت یوسف یعنی یعقوب نبی،از فرط غم و اندوه و گریه در فراق یوسف نابینا می شود،و زمانی که بردران وی به مصر مراجعت می کنند،تا گندم بخرند توسط وی شناسایی می شوند و بعد از اینکه یوسف پدر خود را از کنعان به مصر فرامی خواند،در سوره یوسف آیه ۹۴ نوشته شده است زمانی که به نزدیکی مصر می رسند حضرت یعقوب می فرماید :
وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِیرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّی لَأَجِدُ رِیحَ یُوسُفَ لَوْلاَ أَن تُفَنِّدُونِ ﴿۹۴﴾ و چون کاروان رهسپار شد پدرشان گفت اگر مرا به کمخردى نسبت ندهید بوى یوسف را مىشنوم (۹۴)
در این آیه دو مساله بسیار عجیب نهفته است :
نخست اینکه؛ از لحاظ علمی اثبات شده است که افراد نابینا نسبت به سایر افراد از حس بویایی بهتری برخوردار هستند،به همین دلیل بوی یوسف به مشام پدرشان می رسد ولی به مشام برادران یوسف که نابینا هستند نمی رسد.[1]
دوم سیستم بویایی ما همانند سیستم شنوایی دارای مژک هایی است،که این مژک ها همانند مژک های گوش که صداها را جمعاوری می کنند و به مغز انتقال می دهند،وظیفه دارند که بوها را جمعاوری کنند و به مغز انتقال بدهند،و دلیل استفاده از شندین بو بجای استشمام بود در این آیه شباهت سیستم شنوایی و بویایی است.
درباره این سایت